1. Posted February 24, 2016. Witam, Po USG brzucha stwierdzono u mojego psa (11 lat, wyżeł węgierski) guza w śledzionie. "Śledziona niepowiększona, w trzonie widoczny niejednorodny guz, odkształcający torebkę, ok. 3.5 cm". Wiadomo co to może oznaczać, materiał poszedł do badania, ale póki co minęlo 5 dni po operacji i pies non 26. lutego - zdrowy pacjent. Do skrętu śledziony dochodzi najczęściej u psów dużych ras z głęboką klatką piersiową. Polega na skręceniu się naczyń tętniczych i żylnych narządu wokół własnej osi. W pierwszej kolejności zapadają się żyły, dlatego krew w dalszym ciągu jest doprowadzana tętnicami do narządu, ale nie Jan (hydraulik154) 1945r. ; schorzenia przewlekłe - colitis ulcerosa , dna moczanowa; II-2013 PSA 11 ; IV-2013 biopsja - Gl 3+4=7 ; IV-2013 scyntygrafia - przerzuty na kręgosłup Po ponad tygodniu walki o życie naszego afgana mamy w końcu wrażenie, że idzie ku lepszemu. Nigdy nie udzielałam się na żadnych forach- ale chętnie z nich korzystam.Przez ostatni tydzień przeczesałam chyba cały net w poszukiwaniu informacji o skręcie śledziony oraz rekonwalescencji psa po operacj Objawy raka śledziony: Rak śledziony występuje w śledzionie, małym narządzie w górnej lewej części żołądka. Śledziona jest częścią układu limfatycznego i pełni kilka funkcji, takich jak filtrowanie uszkodzonych komórek krwi, wysyłanie krwi do wątroby, zapobieganie infekcjom i wspomaganie krzepnięcia krwi. Izvor: Patryk Kosmider/Shutterstock.com. Pranje odeće tokom hladnog vremena nekako postaje ređe, imajući u vidu koliko joj je potrebno da se osuši (osim onim koji poseduju mašinu za sušenje veša). Međutim, to nije jedini problem! Neke komade odeće čak ne treba ni ubacivati u mašinu, jer ćete samo da napravite gore. . O skręcie żołądka słyszeli niemalże wszyscy – na szczęście już powszechnie wiadomo, że należy uważać na łapczywe jedzenie przez psa i nie zmuszać do wysiłku po posiłku. Ale czym tak naprawdę jest skręt żołądka, czym grozi i jak go poprawnie zdiagnozować? Skręt żołądka to bardzo poważne uszkodzenie psiego żołądka. Nie jest do końca znana bezpośrednia przyczyna, ale warto wiedzieć o tym problemie jak najwięcej, bo szybka reakcja może uratować psu życie. Przeczytaj, jak się diagnozuje i leczy skręt żołądka u psa. Skręt żołądka u psa – co to jest? Skręt żołądka to jego obrót wokół własnej osi, najczęściej o 180, czasem o nawet 360 stopni. Zwykle zgodnie z ruchem wskazówek zegara – ale nie jest to reguła. Podczas skrętu żołądek psa się rozszerza – na zwiększanie objętości ma wpływ gromadzenie się w żołądku płynów, pokarmów i gazów, które nie mają jak się przedostać do jelit. Zdarza się, że podczas skrętu jest ciągnięta także śledziona. Skręt żołądka u psa jest stanem nagłym, wymagającym natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii. Wyobraźmy sobie, że żołądek naszego psa zostaje „zblokowany” przez skręt. Naturalnym objawem jest wówczas powiększenie się brzucha z jednej strony, a dodatkowo pies próbuje zwymiotować – niestety bezskutecznie. Dodatkowo pies może być bardzo osłabiony, ociężały, dyszeć oraz dużo się ślinić. Jego błony śluzowe pysku mogą stać się blade. Jak długo trwa skręt żołądka u psa? Nie można jednoznacznie oszacować jak długo może trwać skręt żołądka u psa – jedno jest pewne, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, jeśli tylko mamy takie podejrzenie. Nieleczony skręt żołądka prowadzi nieuchronnie do bolesnej śmierci psa – a praktycznie niemożliwe jest, aby przekręcony żołądek samoczynnie wrócił na swoje miejsce. Jak leczyć skręt żołądka u psa? Przede wszystkim należy zdiagnozować fakt skrętu poprzez badanie USG, które jednoznacznie potwierdzi, że mamy do czynienia ze skrętem, a nie tylko powiększeniem żołądka, co także czasem ma miejsce. Jeżeli diagnoza się potwierdzi lekarz chirurgicznie odkręca żołądek. Częstą praktyką jest również przyszycie żołądka do ściany brzucha - czyli gastropeksja. Ma to na celu zapobiegniecie nawrotom schorzenia. Co robić gdy pies ma skręt żołądka? Odpowiedź na to pytanie jest wyżej – należy jak najszybciej jechać do weterynarza. Nie jest możliwa pomoc psu, bez interwencji chirurga. Skręt żołądka jest czysto mechanicznym uszkodzeniem, które tylko w ten sposób można wyleczyć. Najlepiej, aby operacja odbyła się nie później niż 5-6 godzin od wystąpienia pierwszych objawów – każda kolejna godzina niesie za sobą ogromne ryzyko trwałego uszkodzenia żołądka i śledziony. Pies po operacji skrętu żołądka – co musisz wiedzieć? Po operacji pies jest zwykle w lecznicy 2, 3 doby – podczas których lekarz ocenia czy jego stan zdrowia wraca do normy i czy układ pokarmowy zaczyna działać normalnie. Przez kilka dni do diety psa ostrożnie są wprowadzane pokarmy – pod stałą obserwacją. Dodatkowo pies może dostawać kroplówki, antybiotyki i leki przeciwbólowe. Przez kilka tygodni powinien unikać nadmiernego ruchu. Zalecana jest również kontrola serca i wątroby, które mogły ulec uszkodzeniu. Niestety skręt żołądka jest dolegliwością, która lubi powracać, więc ważne jest, aby po jednym incydencie już zawsze dokładnie obserwować psa i szybko reagować, gdy dzieje się coś niepokojącego. Jakie są przyczyny skrętu żołądka i jakie psy są narażone na skręt żołądka? Przyczyna skrętu żołądka nie jest jednoznacznie stwierdzona, ale ryzyko może mieć podłoże genetyczne. Na skręt narażone są przede wszystkim psy dużych ras bernardyny, dogi, retrievery, owczarki i berneńskie psy pasterskie. Prawdopodobieństwo wystąpienia skrętu żołądka zwiększa także przewlekły strach i stres zwierzęcia, niedożywienie oraz zbyt łapczywe jedzenie. Niebezpieczeństwo skrętu żołądka wynika także ze zbyt intensywnego treningu zaraz po jedzeniu. Jak zapobiec skrętowi żołądka u psa? Przede wszystkim warto stosować zasadę spacer – posiłek – odpoczynek. Po każdym jedzeniu pies powinien mieć przynajmniej 30 minut na relaks, zanim zaczniemy się z nim bawić. Warto również rozłożyć dzienną porcję posiłku na przynajmniej dwie, a nawet więcej mniejszych porcji. Jeżeli nasz pies je zbyt łapczywie, warto rozważyć zastosowanie miski spowalniającej jedzenie np. TRIXIE miska spowalniająca jedzenie lub rozsypać karmę na matę węchową lub w grę dla psa. Możliwe jest także prewencyjne przyklejenie żołądka do ściany brzucha, ale nie jest to często stosowany zabieg. Natalia Bąk Spis treści:1. Co to jest rozszerzenie żołądka?2. Co oznacza skręt żołądka?3. Co jest najpierw – skręt czy rozszerzenie żołądka?4. Powikłania rozszerzenia i skrętu żołądka (gdv)5. Jak długo trwa skręt żołądka u psa?6. Przyczyny7. Predyspozycje do powstania gdv:8. Objawy kliniczne rozszerzenia i skrętu żołądka9. Postępowanie z psem z objawami gdv10. Stabilizacja pacjenta w gabinecie Płynoterapia, leki, Dekompresja Zabieg chirurgiczny, Opieka Profilaktyka11. Jak uchronić psa przed skrętem żołądka? Odpowiednia Częstotliwość i sposób podawania Częste Odpoczynek po Stosowanie misek spowalniających pobieranie Karmienie na Unikanie karmienia po Warto również pamiętać o:12. Podsumowanie Rozszerzenie żołądka to choroba, która bardzo szybko może doprowadzić do jego skrętu, czyli stanu określanego jako bezpośrednie zagrożenie życia. Jeśli więc jesteś opiekunem psa mającego duże rozmiary bądź psa rasy predysponowanej do zachorowania na tę chorobę, koniecznie przeczytaj artykuł, dowiedz się, jak reagować, gdy pojawią się pierwsze niepokojące objawy u psa, oraz jak postępować, by nie doszło do rozszerzenia żołądka lub co gorsza, do jego skrętu. Najbardziej podatne na GDV są: – bernardyny, – berneńskie psy pasterskie, – nowofundlandy, – czarne teriery rosyjskie, – leonbergery, – dobermany, – dogi niemieckie, – dogi argentyńskie, – bulmastify, – mastify, – owczarki niemieckie, – inni przedstawiciele molosów i psich olbrzymów. Predysponowane są również psy o wąskiej i głębokiej klatce piersiowej, takie jak: – setery irlandzkie, – charty, – wilczarze, – rodezjany. Co to jest rozszerzenie żołądka? Rozszerzenie żołądka, zwane również ostrym rozszerzeniem żołądka (ORŻ), to, najprościej mówiąc, jego bardzo mocne wypełnienie gazem oraz płynami, przez co znacznie zwiększa się jego rozmiar, a to powoduje ucisk na sąsiadujące z nim narządy wewnętrzne oraz przeponę. Wywołuje ono szereg kolejnych zmian patologicznych w obrębie narządów jamy brzusznej, co ma natychmiastowy wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. W powiększonym żołądku znajduje się przede wszystkim powietrze, płyn, ale także inne gazy pochodzące z procesów fermentacji zalegającego w nim pokarmu. Płyn to przede wszystkim sok żołądkowy, pokarm oraz przesięk będący następstwem powstałego zastoju żylnego. Na skutek powiększania się rozmiarów żołądka dochodzi do rozciągnięcia jego głównego więzadła – więzadła żołądkowo-wątrobowego, przez co żołądek może ulec obróceniu. Co oznacza skręt żołądka? To obrócenie się żołądka zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Następuje to wzdłuż osi długiej żołądka, najczęściej o 180-270 stopni. Skręcony żołądek ustawia się odźwiernikiem w kierunku lewej ściany jamy brzusznej, dno żołądka kieruje się w stronę prawej ściany jamy brzusznej. W takim nienaturalnym skręceniu jakby zatyka się odpływ z żołądka i rozszerzenie tego narządu postępuje. Odwrócony żołądek ciągnie za sobą krezkę i więzadła żołądkowe, a taki stan może doprowadzić również do skrętu śledziony, a przede wszystkim do zacisku głównych naczyń krwionośnych – w konsekwencji może spowodować niedokrwienie narządów jamy brzusznej. Ucisk na żyłę główną doogonową powoduje zmniejszenie ukrwienia samego żołądka oraz znacząco zmienia pracę serca. Zmniejsza się bowiem pojemność minutowa serca, co w konsekwencji doprowadza do wstrząsu, który często kończy się zgonem pacjenta. Co jest najpierw – skręt czy rozszerzenie żołądka? Tutaj literatura naukowa nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Są dowody na to, że pierwsze jest skręcenie żołądka, a dopiero wówczas dochodzi do jego rozszerzenia. W praktyce najczęściej spotykamy jednak ostre rozszerzenie żołądka, na skutek którego dochodzi do jego obrócenia. Do samego rozszerzenia żołądka może dojść w wyniku gromadzenia się gazów powstałych w procesie bakteryjnej fermentacji, szczególnie gdy z jakiegoś powodu doszło do zacisku dolnego zwieracza przełyku i/lub odźwiernika, przez co pasaż treści pokarmowych (dalej do jelit) nie jest możliwy. Bywa, że powodem takiego stanu jest ciało obce, rozrost ściany żołądka (w tym nowotworowy), zmiany chorobowe w obrębie dolnego zwieracza przełyku czy odźwiernika bądź inne patologiczne zaburzenia w obrębie jamy brzusznej. U niektórych psów rozszerzenie żołądka powstaje na skutek aerofagii, czyli nadmiernego połykania powietrza, np. przy jednoczesnych zaburzeniach z układu oddechowego czy kardiologicznego. Są także psy, których budowa anatomiczna predysponuje do skręcenia żołądka, czyli te osobniki, które mają długie więzadło żołądkowo-wątrobowe. Innymi słowy – te o długiej i wąskiej klatce piersiowej. I są też takie rasy, które mają większe predyspozycje do rozszerzenia żołądka. W praktyce nie ma to większego znaczenia, co jest pierwsze. Jeden i drugi stan zagraża życiu i oba są ze sobą ściśle powiązane. Mając psa z ostrym rozszerzeniem żołądka, wiemy, że w każdej sekundzie może dojść do skrętu i odwrotnie. Jedno jest pewne – należy wdrożyć jak najszybciej odpowiednie leczenie, w tym intensywną terapię, a nawet poddać psa ratującej życie operacji chirurgicznej. Powikłania rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV) Skręt śledziony nie zawsze występuje przy skręcie żołądka, ale dość często jest jego następstwem. Pamiętajmy, że taka sytuacja może także rozwinąć się u psa, niezależnie od rozszerzenia czy skrętu żołądka. Niemniej w zależności od tego, jak bardzo obrócony jest żołądek, może dojść do pociągnięcia więzadeł i naczyń, a następnie do pociągnięcia i obróceniaśledziony. Prawie zawsze przy GDV dochodzi do jej obrzęku wskutek ucisku na śledziony. Może doprowadzić to także do zakrzepicy tętnicy śledzionowej, co powoduje jej martwicę. W takiej sytuacji śledzionę należy usunąć chirurgicznie. Ucisk na żyłę wrotną oraz główną doogonową powoduje spadek ciśnienia, na skutek którego rozwija się wstrząs hipowolemiczny. Powstaje niedokrwienie, a zatem i niedotlenienie narządów w jamie brzusznej, w tym przede wszystkim żołądka, jak i bardzo wrażliwej trzustki i nerek. Serce zaczyna pracować niemiarowo, powstaje arytmia, a następnie rzadkoskurcz. Wszystko to dzieje się w wyniku spadku ciśnienia, zmniejszenia pojemności minutowej serca skutkującego niedotlenieniem mięśnia sercowego. Uciśnięta przepona jest mniej elastyczna, powiększony żołądek spycha płuca dogłowowo, co powoduje zaburzenia oddychania u psa i potęguje niedotlenienie. W wyniku niedotlenienia i braku prawidłowej perfuzji tkanek ściany żołądka jej część może ulec martwicy. Najczęściej pojawia się ona wzdłuż krzywizny większej żołądka. Problem ten dotyka aż 20% psów ze skrętem żołądka. Jest to prognostycznie bardzo niekorzystne dla psa, dlatego zawsze staramy się tego uniknąć. W tym przypadku bardzo istotna jest szybka interwencja lekarska. Im dłużej trwa rozszerzenie i skręt, tym większe jest ryzyko powstania martwicy. Martwica może szybko doprowadzić do objawów wstrząsu septycznego, co wiąże się z dużo gorszym rokowaniem dla pacjenta. Gdy stwierdza się martwicę ściany żołądka w trakcie zabiegu chirurgicznego (nie ma innej możliwości jej potwierdzenia), konieczne jest usunięcie fragmentu ściany żołądka, a następnie prawidłowe jego zszycie, by ten mógł nadal spełniać swoją funkcję. Nie jest to proste zadanie i dobrze, by chirurg specjalizował się w tego typu zabiegach. Również po zabiegu pacjent po resekcji ściany żołądka wymaga dłuższej hospitalizacji, odpowiedniego karmienia, w tym pozajelitowego w początkowym okresie. W trakcie skrętu krezka oraz liczne drobne naczynia żołądkowe zostają przerwane. Wskutek tego dochodzi do krwawienia w obrębie jamy brzusznej, co może być widoczne na zdjęciu RTG w postaci wolnego płynu. Jeśli krwawienie nie jest zbyt duże, nie ma powodu do niepokoju – po zabiegu wszystko powinno wrócić do normy. Przy rozszerzeniu żołądka może także dojść do jego perforacji, czyli przerwania/pęknięcia ściany żołądka, szczególnie gdy jej fragment zo stał objęty martwicą. Martwy fragment ściany jest zdecydowanie słabszy, a , jakie w żołądku, oraz siły, jakie działają na obrócony narząd, mogą spowodować przerwanie ciągłości jego ściany. Jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu pacjenta. Najtrudniejszym powikłaniem jest niedotlenienie narządów wewnętrznych, w tym wątroby, trzustki czy nerek – wtedy niemożliwe jest przywrócenie prawidłowej funkcji wymienionych narządów, nawet po ustabilizowaniu skrętu żołądka. Jak wspomniałam, spadek ciśnienia krwi, niedotlenienie, powstająca martwica żołądka mogą w każdej chwili doprowadzić do wstrząsu hipowolemicznego, zapalenia otrzewnej, sepsy, a następnie do zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) i śmierci psa. Jak długo trwa skręt żołądka u psa? To pytanie zadaje nam większość opiekunów, martwiąc się, czy zdąży na czas dojechać i pomóc psu. Nie ma co się dziwić, gdyż każda minuta, godzina ma tutaj znaczenie. Jednak nie ma jednoznacznej odpowiedzi, granicy, dzięki której będziemy mogli ocenić stan pacjenta czy przewidzieć rokowanie. Prawda jest jednak taka, że choroba postępuje bardzo szybko od momentu pojawienia się pierwszych objawów. Literatura podaje, że pies, u którego ostre rozszerzenie i skręt żołądka trwają powyżej 5 h, ma już bardzo złe rokowanie. Pies w takim stanie może przeżyć kilka godzin, ale czy przeżyje procedury stabilizacji i zabieg – nie wiadomo. Jest to cecha bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników, w tym od wieku, kondycji psa, ale przede wszystkim od zmian, do jakich doszło w obrębie jamy brzusznej i żołądka. Przyczyny Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co tak naprawdę wywołuje ostre rozszerzenie i skręt żołądka. Wiemy jednak, że wpływ na tę chorobę ma wiele czynników. Po pierwsze, predyspozycje rasowe – najbardziej narażone są rasy psów odznaczających się długą i głęboką klatką piersiową, z racji wydłużonego więzadła żołądkowego mają większe predyspozycje do skrętu żołądka. Po drugie, psy ras dużych i olbrzymich ze względu na swoje rozmiary są podatne na to schorzenie. Po trzecie, duże znaczenie odgrywa tu genetyka. Po czwarte, ilość połykanego powietrza – im więcej pies połyka go podczas karmienia czy oddychania, tym większa możliwość wystąpienia rozszerzenia żołądka. Wysiłek fizyczny to kolejny z czynników, który wpływa na wystąpienie tej jednostki chorobowej. Dlatego zawsze pies po posiłku powinien przez kilka godzin wypoczywać, a nie iść na spacer czy szaleć podczas zabawy. Ponadto przyczyną rozszerzenia żołądka może być też stres. Na chorobę nie ma wpływu płeć ani wiek. Faktem jest, że częściej choroba występuje u psów w wieku średnim i starszym, jednak bywają psy niespełna roczne z rozszerzonym żołądkiem. Podobnie nie zapominajmy, że u psów małych ras, a nawet wśród kotów zdarzają się przypadki z ostrym rozszerzeniem i skrętem żołądka. Predyspozycje do powstania GDV: – psy ras dużych i olbrzymich Duże psiaki (najczęściej te powyżej 40 kg) są bardziej zagrożone wystąpieniem rozszerzenia i skrętu żołądka. Należą tutaj przede wszystkim bernardyny, berneńskie psy pasterskie, nowofundlandy, czarne teriery rosyjskie, leonbergery, dobermany, dogi niemieckie, dogi argentyńskie, bulmastify, mastify i inni przedstawiciele molosów i psich olbrzymów. – psy o wąskiej i głębokiej klatce piersiowej Są to setery irlandzkie, charty, wilczarze, rodezjany. – psy ze skłonnościami genetycznymi Jeśli na rozszerzenie i/lub skręt żołądka cierpiał któryś z rodziców bądź dziadków, niestety wysoce prawdopodobne jest, że przypadłość może dotknąć Twojego psa. Podobnie jeśli wśród rodzeństwa zdiagnozowana została taka przypadłość, należy być ostrożnym. – psy w starszym wieku Zwracaj szczególną uwagę na sposób karmienia i pojenia swojego psiaka, jeżeli ukończył on 8. rok życia. – psy skrajnie niedożywione (z tzw. silną kacheksją) i psy z niedowagą Czworonogi, u których brakuje odpowiedniej ilości tłuszczu krezkowego (czyli tłuszczu fizjologicznie otaczającego jelita i żołądek), są bardziej zagrożone GDV. – psy nerwowe i strachliwe Czynniki predysponujące do skrętu żołądka to także stres i impulsywny temperament psa. Często czworonogi jedzą łapczywie i łykają powietrze podczas posiłku, co znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia dolegliwości żołądkowych. – psy karmione w nieprawidłowy sposób Na GDV ma wpływ również źle dostosowana dieta, w tym karmienie odpadkami, kośćmi, szybko fermentującymi posiłkami. Także psy karmione nieregularnie bądź też karmione tylko raz dziennie dużą porcją posiłku są bardziej zagrożone. – psy jedzące za szybko i łapczywie, łykające powietrze w trakcie spożywania posiłku czy picia wody. Objawy kliniczne rozszerzenia i skrętu żołądka Pies z ostrym rozszerzeniem i skrętem żołądka: – jest niespokojny, na początku rozszerzenia pies jest w stanie stać i chodzić, ale w sytuacji skrajnej będzie leżał na boku, – dyszy, sapie, – dość charakterystycznym objawem są bezproduktywne wymioty lub ulewania, – ślini się, – ma mdłości, – odmawia jakiegokolwiek posiłku czy napicia się wody, – jego błony śluzowe i język najczęściej są blade, – tętno na tętnicach udowych jest osłabione, ale wyczuwalne, – wzrasta jego akcja serca i liczba oddechów na minutę, – pies wykazuje ostry ból w jamie brzusznej, – jama brzuszna jest twarda i napięta, – występuje u niego powiększenie obrysu jamy brzusznej – często można spotkać opis mówiący, że widoczne jest wyraźne zwiększenie obrysu jamy brzusznej na wysokości żołądka, czyli tuż za linią żeber – nie jest to jednak regułą, zdarza się bowiem, że obrys jamy brzusznej bywa tylko minimalnie powiększony, – objawy rozszerzenia żołądka szybko postępują, z minuty na minutę pies staje się coraz bardziej słaby, a akcja serca i oddechy przyspieszają. Na podstawie samych objawów nie da się postawić diagnozy, czy pies ma jedynie rozszerzenie żołądka czy także jego skręcenie. Odpowiedź na to pytanie znajdziemy po badaniu klinicznym oraz badaniu RTG jamy brzusznej. Myślę, że ważne jest uświadomienie opiekunom, że objawy nie są wprost proporcjonalne do zaawansowania i postępu choroby. Bywa, że jeden pies z rozszerzeniem żołądka może leżeć półprzytomny, a drugi ze skrętem wejść o własnych siłach do gabinetu, jak gdyby nigdy nic. Jak wspomniałam, nasilenie objawów nie zawsze idzie w parze z zaawansowaniem procesów chorobowych. Jednak najistotniejsze w takiej sytuacji jest szybkie postawienie diagnozy i ustabilizowanie pacjenta, by zapobiec wstrząsowi, jaki może wystąpić w toku postępu choroby. Pies we wstrząsie, w końcowym stadium GDV: – leży i dyszy, nie ma siły chodzić, – jest półprzytomny, – może mieć znacznie powiększony obrys jamy brzusznej, – jest odwodniony, – jego błony śluzowe są blade, a nawet porcelanowe, – tętno na tętnicach udowych jest ledwo wyczuwalne/niewyczuwalne, – kończyny miedniczne są zimne, – na błonach śluzowych i skórze pojawiają się wynaczynienia i nastrzykania, czyli objawy DIC (zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego), – może pojawić się gorączka, a następnie spadek temperatury poniżej normy (hipotermia), – pojawia się nagły spadek ciśnienia krwi oraz arytmia serca. Jeśli masz psa rasy narażonej na ostre rozszerzenie żołądka i dostrzegasz u niego niepokojące objawy – jak najszybciej udaj się z pupilem do kliniki weterynaryjnej! Postępowanie z psem z objawami GDV Niestety, nie ma magicznej tabletki czy procedury, jaką można wykonać w domu, by przyhamować rozwój choroby. Przede wszystkim nie zaleca się na własną rękę odbarczania żołądka. Zalecenie jest jedno – czym prędzej udać się do gabinetu weterynaryjnego. Nie podawać żadnych leków doustnie, nie poić psa na siłę. Delikatnie przenieść go do auta i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu ustalenia postępowania. Nie powinno to budzić zdziwienia, jeżeli lekarz odeśle pacjenta do większej czy bardziej wyspecjalizowanej placówki, gdzie pomoc zostanie mu szybciej udzielona i będzie mógł zostać poddany dłuższej hospitalizacji. Pacjent taki wymaga postępowania wielokierunkowego, najczęściej przy udziale całego zespołu lekarzy i techników weterynarii. Stabilizacja pacjenta w gabinecie weterynaryjnym Badania Lekarz po zbadaniu klinicznym psa od razu powinien wykonać zdjęcie RTG, aby potwierdzić bądź wykluczyć ostre rozszerzenie/skręt żołądka. Jeżeli pies jest we wstrząsie, najpierw powinien zostać ustabilizowany, a dopiero później poddany badaniom RTG. Rozszerzenie żołądka na zdjęciu rentgenowskim wykonanym u pacjenta w pozycji prawobocznej widoczne będzie jako jeden wielki zgazowany, okrągły żołądek oraz częściowo przepełnione powietrzem jelita. Mówiąc najogólniej, wygląda to jak jedna wielka bańka czy też balon na środku jamy brzusznej. Skręcony żołądek widoczny jest jako podwójny balon czy też podwójna bańka, dokładnie mówiąc, żołądek przedzielony jest charakterystycznym pasmem tkanki miękkiej. Wynika to z obrotu, jaki wykonał – tkanki oddzielają odźwiernik od dna żołądka. Obraz ten nazywany jest często ramieniem Popeye’a. Badania krwi – morfologia, badanie biochemiczne, na tym etapie nie mają większego znaczenia ani nie przynoszą żadnych charakterystycznych czy wartościowych w diagnostyce GDV informacji. Są one jednak niezwykle ważne z punktu widzenia monitoringu czynności pozostałych narządów w jamie brzusznej. Jedynie badanie stężenia mleczanów w surowicy krwi jest wprost proporcjonalne do rozwoju martwicy żołądka, a zatem pozwala na ustalenie zaawansowania choroby oraz rokowania dla pacjenta. Badanie to jednak nie jest zazwyczaj dostępne od ręki w większości placówek weterynaryjnych w Polsce. Płynoterapia, leki, stabilizacja Pacjent przede wszystkim powinien zostać podłączony do kroplówki w celu podania mu płynów w szybkim wlewie dożylnym. Jest to niezwykle ważne, by przywrócić odpowiednie ciśnienie krwi oraz wyrównać poziomy elektrolitów i zapobiec kwasicy. Następnie istotne jest, by podać psu leki przeciwbólowe, najczęściej wybiera się tutaj opioidy. W zależności od stanu, w jakim pupil się znajduje, konieczna może być także tlenoterapia oraz podanie leków przeciwwstrząsowych (adrenalina). Dekompresja żołądka – czyli jego odgazowanie. Jest to niezwykle ważne. Najczęściej w praktyce wygląda to tak, że zespół lekarzy dzieli się, jedni zajmują się stabilizacją wstrząsu hipowolemicznego (czyli podłączają odpowiednie płyny we wlewie dożylnym), a drudzy starają się odbarczyć uciskający na narządy i naczynia żołądek. Sondowanie to podstawowa czynność, jaką należy wykonać, by odbarczyć żołądek. Wprowadzenie zgłębnika (czyli rurki) ustno-żołądkowego nie jest prostym zadaniem, gdyż istnieje ryzyko przebicia ściany żołądka, dlatego wymaga ono doświadczenia i precyzji. Jeśli uda się zasondować pacjenta, wykonuje się płukanie żołądka. Niestety w praktyce bywa, że często nie udaje się dotrzeć sondą do żołądka. W takim przypadku wykonuje się przezskórną gastrocentezę (czyli trokaruje żołądek). Oznacza to po prostu przebicie odpowiednio dobraną igłą powłoki ciała i ściany żołądka, aby wypuścić z niego gazy. Należy jednak uważać, by nie nakłuć innych narządów, np. śledziony. Zabieg chirurgiczny, gastropeksja Pacjent ze skrętem żołądka, tuż po stabilizacji i próbie dekompresji, powinien jak najszybciej trafić na stół operacyjny. Pies poddawany jest znieczuleniu całkowitemu. Zabieg chirurgiczny ma na celu: – odwrócenie żołądka, by znalazł się w prawidłowej pozycji (odkręcenie), – usunięcie nadmiaru gazu i treści pokarmowej z żołądka (jeśli nadal się znajduje), – ocenę stanu ściany żołądka, czy nie doszło do perforacji lub martwicy, jeśli tak, to jej usunięcie (gastrektomia), – sprawdzenie obecności ciała obcego w obrębie żołądka (może być powodem rozszerzenia i skrętu) i usunięcie go, – ocenę śledziony – jeśli jest skręcona, należy ją odkręcić (zazwyczaj dzieje się to samoistnie wraz z odkręceniem żołądka) – oraz ocenę, czy doszło do jej martwicy, jeśli tak, należy ją usunąć (splenektomia), – ocenę żywotności narządów wewnętrznych, – ocenę dużych naczyń krwionośnych znajdujących się w jamie brzusznej, – ocenę stopnia krwawienia do jamy brzusznej, – kolejnym krokiem jest gastropeksja – czyli przyszycie fragmentu ściany żołądka do ściany jamy brzusznej, aby zapobiec kolejnym skrętom. Wykonuje się to rutynowo, by zabezpieczyć psa przed kolejnym skrętem żołądka. Są dwa rodzaje gastropeksji – z użyciem pętli paskowej bądź z nacięciem. Rodzaj metody zależy od doświadczenia i decyzji chirurga. Opieka pooperacyjna Po operacji pacjent wymaga stałego monitoringu, płynoterapii, podania silnych leków przeciwbólowych i antybiotyków o szerokim spektrum. Z powodu zapalenia ściany żołądka lub jego owrzodzenia konieczne mogą być leki przeciwwymiotne oraz leki osłonowe czy leki hamujące wydzielanie kwasu żołądkowego (leki z grupy IPP). Jeśli została usunięta śledziona, krwawienie do jamy brzusznej było duże, pacjent może wymagać transfuzji krwi. Ponadto jeśli został usunięty fragment ściany żołądka, konieczne jest odpowiednie wprowadzanie posiłków, w tym początkowo stosowanie diety płynnej. W niektórych przypadkach psy wykazują zaburzenia akcji serca nawet do 3 dób po zabiegu, wymagają zatem kontrolnego EKG oraz odpowiedniego leczenia. Pies po rozszerzeniu i skręcie żołądka wymaga przynajmniej kilkudniowej kontroli i obserwacji lekarskiej. Rokowanie Rokowanie dla psów z rozszerzeniem i skrętem żołądka jest ostrożne. Zależy przede wszystkim od stadium zaawansowania choroby, kondycji psa oraz od tego, kiedy została udzielona mu pomoc. Rokowanie określa się jako złe dla psów w stanie wstrząsu, z rozwiniętym zespołem DIC lub martwicą żołądka. W literaturze znajdziemy bardzo zróżnicowane statystyki, w zależności od tego, z jakiego okresu pochodzą badania. Śmiertelność wynosi od 33 do 43%. Psy z martwicą żołądka wykazują śmiertelność na poziomie 42%, podczas gdy bez martwicy żołądka śmiertelność waha się od 2 do 14%. Rokowanie dość szybko przyjętego psa można przewidywać na podstawie badania stężenia mleczanu w surowicy krwi (wyższy poziom, większe ryzyko martwicy żołądka, gorsze rokowanie, wymagane bardziej agresywne leczenie). Jak wspomniałam, badanie to nie jest rutynowo wykonywane od ręki w większości placówek weterynaryjnych w Polsce. Aktualnie współczynnik przeżycia ogólnie szacuje się na 73-90%. Jest to zadowalający wynik, gdyż statystyki te znacząco poprawiły się na przestrzeni ostatnich dekad. Wynika to zarówno z większej świadomości, jak i edukacji właścicieli psów ras podatnych na chorobę oraz z coraz to bardziej profesjonalnej pomocy, jaką uzyskują zwierzęta w gabinetach weterynaryjnych. Profilaktyka Niestety, nie ma jednej metody, która będzie w 100% zabezpieczała psa przed GDV. Istnieje jednak możliwość wykonania profilaktycznie zabiegu gastropeksji. Wykonuje się go u młodych osobników, tuż po osiągnięciu docelowej masy ciała. Jeszcze raz przypomnę: jest to zabieg chirurgiczny polegający na przyszyciu fragmentu ściany żołądka do ściany jamy brzusznej, by uniemożliwić jego obrócenie się. Zabieg ten zazwyczaj wykonuje się przy okazji kastracji psa lub suki na prośbę opiekuna. Wymaga on otwarcia jamy brzusznej, a więc większego nacięcia jamy brzusznej oraz przedłużenia znieczulenia. Istnieje też możliwość wykonania gastropeksji w sposób mniej inwazyjny –laparoskopowo. Badania pokazują, że gastropeksja wykonana profilaktycznie u psów z predyspozycjami, zmniejsza 29-krotnie śmiertelność. Zapobiega ona skrętowi żołądka (prawie w 100%), jednak nie zapobiega jego rozszerzeniu. Nie wykazano, by zabieg ten wpływał niekorzystnie na pracę przewodu pokarmowego. JAK UCHRONIĆ PSA PRZED SKRĘTEM ŻOŁĄDKA? Ryzyko wystąpienia skrętu żołądka u psów z predyspozycjami waha się od 4 do 37%. Istnieje kilka prostych wskazówek, których stosowanie na co dzień pomoże Ci uchronić psa przed skrętem żołądka. Odpowiednia dieta Staraj się podawać pupilowi prawidłowo zbilansowany, lekkostrawny pokarm – pamiętając o tym, że wysokotłuszczowy dłużej się trawi, co sprzyja fermentacji. Zdecydowanie unikaj pożywienia nieodpowiedniego dla psów, łatwo ulegającego fermentacji i wywołującego wzdęcia. Aby uniknąć skrętu żołądka u psa, powinno się mu podawać dobrej jakości karmę, prawidłowo zbilansowaną i dopasowaną do jego trybu życia. Częstotliwość i sposób podawania posiłków Najistotniejsze pod względem dietetycznym jest to, że pies nie powinien być karmiony raz dziennie. Jeśli karmisz go dużą porcją pokarmu raz na dobę – koniecznie zmień ten schemat! Podawaj mu jedzenie minimum dwa razy dziennie, mniej więcej co 12 godzin – rano oraz późnym popołudniem. W zależności od indywidualnych uwarunkowań większa liczba posiłków w mniejszych porcjach może okazać się bardziej odpowiednia dla Twojego psa. Warto również skonsultować się z lekarzem weterynarii, a najlepiej dietetykiem, który pomoże Ci ustalić właściwy schemat żywienia. Częste pojenie Zadbaj o to, by Twój psiak zawsze miał dostęp do świeżej wody. Łapczywe picie dużej ilości płynu na raz nie jest wskazane (szczególnie, gdy woda jest bardzo zimna). Dotyczy to w zasadzie wszystkich psów, ale tych mających predyspozycje do skrętu żołądka – w dużo większym stopniu. Odpoczynek po jedzeniu Warto już od małego uczyć pupila dobrych nawyków, takich jak odpoczywanie po posiłku. Nie planuj wówczas spaceru czy wspólnej zabawy, pozwól psu się wyciszyć. Zaleca się spoczynek po posiłku trwający minimum 1 h, a najlepiej 2 h (w tym czasie żołądek opróżnia się z treści pokarmowej). Stosowanie misek spowalniających pobieranie pokarmu Jeśli Twój pies pochłania swój posiłek w ekspresowym tempie, zainwestuj w specjalne miski spowalniające jedzenie (miski typu labirynt lub ślimak). Zbyt łapczywe jedzenie sprzyja połykaniu dużej ilości powietrza, a co za tym idzie – fermentacji w żołądku. Karmienie na wysokości Wiele osób twierdzi, że spożywanie pokarmu w pozycji, w której pies nachyla się nad miską, nie jest do końca korzystne dla trawienia. Aby więc pies nie musiał się schylać, niektórzy stosują specjalne stojaczki lub podwyższenia na miski. Jednak część naukowców jest przeciwna tej metodzie i uważa, że karmienie na ziemi jest dużo lepsze dla psa, a podawanie jedzenia na wysokości wręcz sprzyja skrętowi. Wiele zależy od rasy i cech osobniczych, należy więc przede wszystkim obserwować swojego pupila. Najważniejsze jednak, by jadł na stojąco – nigdy w pozycji leżącej. Unikanie karmienia po wysiłku Nie należy podawać psu jedzenia podczas treningu ani intensywnego spaceru. Karm go dopiero, gdy się uspokoi, a jego oddech i bicie serca wrócą do normy. Odczekaj minimum 30 min, zanim go nakarmisz. WARTO RÓWNIEŻ PAMIĘTAĆ O: – ograniczaniu stresu Nie karm psiaka w okolicznościach, które mogą być dla niego stresujące, takich jak wizyta gości czy spotkanie z innymi czworonogami. Także pobyt w hotelu czy innym nieznanym miejscu może wywołać u psa zdenerwowanie. Jeśli pozostawiasz go pod opieką innych osób, poproś, aby zwróciły na to szczególną uwagę. – unikaniu turlania, przewracania przez grzbiet Najedzony pies nie powinien wykonywać ruchów na plecach, czyli przyjmować pozycji brzuchem do góry. Również my, podczas głaskania, powinniśmy uważać. Jeśli chcemy przewrócić psa z boku na bok, zróbmy to tak, aby łapy znajdowały się pod jego brzuchem. Nie obracajmy psa przez grzbiet – wtedy powodujemy ruch żołądka i krezki (czyli narządu stabilizującego narządy w jamie brzusznej), przez co może dojść do skrętu. – unikaniu podróży tuż po jedzeniu Nigdy nie podawaj pieskowi jedzenia tuż przed wyjazdem, w trasie ani od razu po dotarciu do celu podróży! Podsumowanie Rozszerzenie i skręt żołądka to realne zagrożenie dla większości ras psów dużych i olbrzymich. Edukacja właścicieli, wyczulenie ich na charakterystyczne objawy są niezwykle ważne. Jak niejednokrotnie w tekście wspomniałam, im szybciej udzielona psu pomoc, tym dużo lepsze rokowanie. lek. weterynarii Małgorzata Glema Witam. Mój 8-letni bokser pod koniec lipca br miał przeprowadzony zabieg usunięcia guza wraz ze śledzioną. Dość szybko wrócił do poprzedniej kondycji. W ostatnich tygodniach pojawiły się zasłabnięcia, bladość spojówek i małżowin usznych. Pies wówczas nie je, pije dużo wody. Weterynarz podał cardalis i zastrzyki wspomagające diurezę. Stan psa poprawia się i pogarsza. Jednego dnia jest pełen energii, ma apetyt, biega na spacerach. Innego dnia ma problem z wejściem po schodach, podczas spaceru idzie wolno, kładzie się na chodniku. Ostatnie usg wykazało zmianę przy szwie. Lekarz sugeruje, że to może być szypuła z naczyń krwionośnych lub zatorowość. Nie widzi możliwości dalszego leczenia / brak wiedzy ? /. Proszę o jakiekolwiek wskazówki. A badanie krwi i moczu oraz rtg płuc były zrobione? bfp Każdy opiekun dużego psa słyszał kiedyś o skręcie żołądka – śmiertelnej przypadłości, która jest zagrożeniem szczególnie dla większych czworonogów. Czym objawia się skręt żołądka u psa i jak reagować, gdy podejrzewamy taką sytuację? Na czym polega skręt żołądka u psa? Skręt żołądka to sytuacja, w której nadmiernie wypełniony gazami, pokarmem lub płynem żołądek zwierzęcia ulega obrotowi wokół własnej osi. Zablokowanie odpływu gazu i treści pokarmowej do jelit lub przełyku sprawia, że obrócony żołądek rozdyma się i uciska na naczynia krwionośne, co skutkuje niedokrwieniem narządów znajdujących się w jamie brzusznej psa (jelit, nerek, wątroby) i uwalnianiem się toksyn do jego krwiobiegu. Nacisk rozdętego żołądka na przeponę utrudnia psu oddychanie. Skrętowi żołądka towarzyszą często martwica dna żołądka, zakrzepica, krwotok wewnętrzny i skręt śledziony, która w wyniku przemieszczenia się ulega uszkodzeniu. Stan ten jest więc prawdziwym szokiem dla całego organizmu i może w zaledwie kilka minut doprowadzić do śmierci zwierzaka. Uratowanie czworonoga możliwe jest wyłącznie poprzez natychmiastowe przeprowadzenie operacji, choć nawet wtedy szanse przeżycia wynoszą około 55%. Jakie psy narażone są na skręt żołądka? Ta potencjalnie śmiertelna przypadłość może przytrafić się każdemu czworonogowi, niezależnie od jego wieku czy wielkości. Jednak narażone są na nią przede wszystkim zwierzaki o wadze powyżej 40 kg oraz psy o wąskich i głębokich klatkach piersiowych. U takich psów utrudnione może być odbijanie gazów, których nagromadzenie w żołądku sprzyja skrętowi. Te problemy mogą występować szczególnie często u dogów niemieckich, bernardynów, dobermanów, malamutów, owczarków niemieckich, labradorów czy wyżłów. Oprócz predyspozycji rasowych na ryzyko skrętu żołądka wpływ mają także wiek czworonoga – ryzyko jest większe u starszych psów – oraz sposób karmienia zwierzaka. Podawanie psu jednego, dużego posiłku w ciągu dnia, łapczywe jedzenie, niedożywienie i stres to dodatkowe czynniki zwiększające ryzyko tej skrętu żołądka u psów Do najczęstszych objawów towarzyszących skrętowi żołądka należą: wzdęcie brzucha problemy z oddychaniem nadmierny ślinotok bezskuteczne próby zwrócenia zawartości żołądka podenerwowanie szybko postępujące osłabienie brak bólu podczas dotykania rozdętego brzucha bladość błon śluzowych Im bardziej zaawansowane objawy, tym większe ryzyko śmierci czworonoga. Przytomny, ożywiony psiak ma większe szanse przeżycia niż zwierzak, który przestał się poruszać lub zapadł w leczyć skręt żołądka u psa? Skręt żołądka to stan, który wymaga natychmiastowego przeprowadzenia operacji. W wypadku zaobserwowania objawów świadczących o tej przypadłości należy więc jak najszybciej zabrać psa do weterynarza i dokładnie opisać sytuację specjaliście. Do potwierdzenia diagnozy konieczne jest wykonanie zdjęć rentgenowskich. Leczenie skrętu żołądka polega na podaniu psu płynów zmniejszających wstrząs, częściowym opróżnieniu żołądka przy pomocy sondy i przeprowadzeniu operacji chirurgicznej przywracającej żołądkowi właściwe położenie. Konieczne może być także usunięcie śledziony oraz wycięcie części żołądka, jeśli doszło w nim do martwicy. Skręt żołądka u psa – jak mu zapobiegać? Dokładne przyczyny skrętu żołądka u psów nie są znane. Za ten stan odpowiada jednak przede wszystkim nadmierne wypełnienie żołądka pokarmem, płynem lub gazami. Uniknięcie takiej sytuacji jest możliwe poprzez podawanie psu kilku mniejszych posiłków podczas dnia zamiast jednego dużego. Dodatkową pomocą będzie stosowanie miski spowalniającej jedzenie, która zapobiegnie nadmiernemu połykaniu powietrza przez psa podczas posiłku. U ras predysponowanych do skrętu żołądka można wykonać profilaktyczne jego przyszycie. Jest to prosta operacja, która zmniejsza (ale nie eliminuje) ryzyko skrętu. Większe psy powinny mieć także ograniczony ruch chwilę przed i przynajmniej godzinę po posiłku. Zapobiegnie to przemieszczaniu się wypełnionego żołądka w jamie brzusznej zwierzaka. Zawartość Śledziona: ważny, ale nie ważny organ Śledziona jest bardzo przydatnym organem zarówno u psów, jak iu ludzi. Chociaż ma ważne funkcje, nie jest niezbędny do przetrwania. Splenektomia jest zalecanym leczeniem niektórych zaburzeń. U psów jednym z tych zaburzeń może być obecność krwiaka w śledzionie. Krwiak to obrzęk wypełniony krwią, który może być w postaci płynnej lub z psów w mojej rodzinie otrzymał diagnozę krwiaka w śledzionie i został poddany splenektomii. W tym artykule opiszę doświadczenia mojego psa, a także podam informacje o śledzionie i pisarzem naukowym, nauczycielem biologii i wieloletnim właścicielem zwierząt domowych, ale nie weterynarzem. Jeśli twój pies wykazuje objawy podobne do tych, które opisuję lub ma jakiekolwiek objawy złego stanu zdrowia, które nie znikają szybko, koniecznie skonsultuj się z weterynarzem. Weterynarz udzieli szczegółowych porad i leczenia w konkretnej sytuacji twojego śledziony psa Śledziona psa znajduje się w pobliżu brzucha po lewej stronie brzucha (z punktu widzenia psa). Ma ciemnoczerwony kolor i jest wydłużonym narządem, który często określa się jako kształt i pozycja śledziony różnią się nieznacznie u różnych psów. Na pozycję śledziony wpływają również czynniki w jej bezpośrednim otoczeniu, takie jak pełnia śledziony są związane z układem krążenia i układem odpornościowym. Narząd jest pokryty włóknistą kapsułką i zawiera dwa kontrastujące rodzaje tkanki - miazgę czerwoną i miazgę miazga wytwarza czerwone krwinki u płodu. Po urodzeniu większość tych komórek powstaje w szpiku krwi w niektórych kościach. Jednak u psów śledziona może w razie potrzeby zwiększyć wytwarzanie czerwonych krwinek. Komórki przenoszą tlen z płuc do tkanek i przechowuje pełną krew i działa jako rezerwuar na wypadek, gdyby organizm potrzebował dodatkowej krwi. W takim przypadku śledziona kurczy się i przepycha krew do układu przechowuje również czerwone krwinki i płytki krwi. Płytki krwi biorą udział w procesie krzepnięcia krwi, który zatrzymuje śledziona działa jak filtr, usuwając stare i uszkodzone czerwone krwinki z krwi. Oszczędza przydatne substancje z komórek, takie jak żelazo, do miazga zawiera limfocyty, rodzaj białych krwinek, a także inne typy komórek należących do układu odpornościowego. Ten system chroni organizm przed miazga niszczy także zakaźne drobnoustroje, w tym bakterie i wirusy, i przyczynia się do ataku układu odpornościowego na tych ultrasonograficzne brzucha psa Możliwe przyczyny krwiaka śledziony u psów Istnieje kilka możliwych przyczyn krwiaka śledziony (krwiaka w śledzionie) u psów. Należą do nich uraz spowodowany ciosem w śledzionę, występowanie zaburzenia krwawienia u psa oraz obecność krwawienia z guzów w śledzionie. Nowotworem może być naczyniak krwionośny, który jest łagodny (nienowotworowy) lub naczyniakomięsak złośliwy (nowotworowy). Niektóre starsze psy rozwijają krwiak śledziony bez wyraźnego się na jego objawach, badaniu fizykalnym, badaniu krwi, zdjęciu rentgenowskim i badaniu ultrasonograficznym, nasz weterynarz początkowo sądził, że krwawienie z guza jest przyczyną dyskomfortu Ryana. Guz mógł być łagodny lub złośliwy. Odetchnęliśmy z ulgą, gdy powiedziano nam, że problemem jest „tylko” krwiak spowodowany urazem tępej perspektywy czasu myśleliśmy, że ciężki upadek na bok podczas zabawy z innym psem mógł spowodować krwiak Ryana. Ważne było, aby otrzymał leczenie. Uraz tępej siły może czasami być tak samo śmiertelny jak niektóre rodzaje raka, jeśli nie jest leczony szybko. W przypadku pęknięcia śledziony może wystąpić bardzo niebezpieczne krwawienie objawy krwiaka śledziony Objawy wymienione poniżej mogą być spowodowane warunkami innymi niż krwiak śledziony. Upewnij się, że widzisz weterynarza z diagnozą, jeśli twój pies wykazuje którykolwiek z objawów. Problem psa może być niewielki i łatwo go wyleczyć, ale może być również poważniejszy i wymagać natychmiastowego objawy krwiaka śledziony obejmują:LetargUtrata apetytuBól brzuchaWzdęcie brzuchaJasne dziąsła (z powodu utraty krwi)Trudności w oddychaniu (jeśli śledziona jest znacznie powiększona)Możliwe skutki utraty krwi w jamie brzusznej Jak zauważył Ryan, utrata krwi z krwiaka śledziony może być powolna i przerywana. W takim przypadku krew może czasami zostać wchłonięta przez brzuch Ryan po raz pierwszy wykazał objawy złego stanu zdrowia, pomyśleliśmy, że nadszedł czas, aby wkrótce umówić się na wizytę weterynarza. Potem jego zachowanie wróciło do normy i wydawało się, że wyzdrowiał po tym, co było z nim nie tak. Kilka dni później objawy pojawiły się ponownie i były gorsze, więc tym razem natychmiast zabraliśmy go do weterynarza. Weterynarz powiedział nam, że objawy Ryana odpowiadały momentom, gdy jego śledziona krwawiła. Kiedy krwawienie ustało, poczuł się niebezpieczeństwo, że krwiak w śledzionie może pęknąć zamiast wyciekać. Chirurg powiedział, że śledziona Ryana była bliska pęknięcia, kiedy miał splenektomię, dlatego bardzo się cieszymy, że miał operację, kiedy to zrobił. Ciężkie krwawienie wewnętrzne spowodowane pęknięciem śledziony może spowodować wstrząs, stan, w którym następuje gwałtowny i niebezpieczny spadek ciśnienia śledziony lub splenektomii Zalecane leczenie krwiaka śledziony będzie zależeć od stanu psa. W niektórych sytuacjach innych niż nagłe, weterynarz może próbować leczyć psa bandażami kompresyjnymi, płynami dożylnymi i uważnie monitorować. Czasami jednak śledzionę należy usunąć. Jest to szczególnie prawdziwe w sytuacjach podobnie jak w przypadku Ryana, ustalenie dokładnej przyczyny powiększonej i krwawiącej śledziony u psa może być niemożliwe przed operacją, a nawet podczas operacji. Badanie śledziony przez specjalistę jest wymagane w celu ustalenia, czy obecne są komórki rodzina zgodziła się z sugestią weterynarza, że ​​śledzionę należy usunąć, nawet jeśli obrzęk i krwawienie mogły być spowodowane złośliwym guzem śledziony, który już uwolnił komórki rakowe do innych obszarów. Naszym celem było dać Ryanowi jak najdłuższe życie. Chcieliśmy usunąć śledzionę, ponieważ był to nagły wypadek, a następnie zastanowiliśmy się nad kolejnymi krokami, gdy tylko ustalimy diagnozę problemu. Diagnozę krwiaka spowodowanego tępą siłą otrzymaliśmy dopiero po usunięciu śledziony i zbadaniu jej przez krwionośne przemieszczają się do i ze śledziony, ale weterynarz, który specjalizuje się w chirurgii, może fachowo rozłączyć je i uszczelnić podczas splenektomii i ograniczyć krwawienie do minimum. Transfuzja krwi może być nadal konieczna po operacji, ale Ryan jej nie potrzebował. Nasz weterynarz powiedział nam, że kolejnym częstym problemem zaraz po splenektomii jest arytmia serca, którą należy natychmiast leczyć. Ryan był dokładnie monitorowany, ale nigdy nie doświadczył tego problemu. W rzeczywistości weterynarz powiedział, że bardzo dobrze wyzdrowiał po splenektomia Śledziona Ryana została usunięta podczas operacji otwartej. W tej procedurze wykonuje się stosunkowo duży otwór w jamie brzusznej w celu dotarcia do śledziony i jej naczyń krwionośnych. Otwór należy zamknąć za pomocą szwów lub, w przypadku Ryana, za pomocą zszywek. Jest to najczęściej stosowana technika wykonywania splenektomii u technika chirurgiczna, zwana splenektomią laparoskopową, polega na wykonaniu kilku małych nacięć w jamie brzusznej, zwanych portami. Przez każdy port wkładane są specjalne narzędzia chirurgiczne. Kamera pozwala chirurgowi zobaczyć wnętrze się, że chirurgia laparoskopowa jest minimalnie inwazyjna i mniej traumatyczna dla organizmu niż konwencjonalne techniki chirurgiczne. Jednak nie wszyscy chirurdzy mają doświadczenie w przeprowadzaniu tego rodzaju operacji. Część laparoskopowej splenektomii u psa pokazano na poniższym operacja usunięcia śledziony psa Opieka pooperacyjna i życie bez śledziony Ważne jest, aby pies nie gryzł miejsca nacięcia i nie niszczył szwów lub zszywek, dlatego Ryan ma na sobie stożek na dwóch zdjęciach w tym artykule. Stożek jest również nazywany kołnierzem elżbietańskim lub kołnierzem typu prawdopodobnie zaleci, aby pies przez jakiś czas unikał wspinania się po schodach i zjadał częste małe posiłki zamiast kilku dużych. Na początku pies nie będzie mógł chodzić na spacery, ale wkrótce będzie mógł chodzić na narządy mogą przejąć funkcje śledziony po splenektomii, więc pies może żyć bardzo dobrze bez śledziony. Na przykład, podobnie jak śledziona, wątroba rozkłada stare i uszkodzone czerwone krwinki i przetwarza niektóre z ich składników. Zwiększa tę aktywność po usunięciu śledziony. Chociaż ogólnie ludzie bez śledziony prowadzą normalne życie, jesteśmy bardziej podatni na niektóre infekcje po splenektomii. Jednak zdaniem weterynarzy nie stanowi to większego problemu u psów bez lub fundusz oszczędnościowy na nagłe wypadki ze zwierzętami Koszt dużej operacji weterynaryjnej jest bardzo drogi. Jakkolwiek słodki i kuszący może być szczeniak lub pies, bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę przyszłość finansową przed zabraniem psa do domu. Byłoby okropną sytuacją, gdyby nie stać Cię na leczenie potrzebne zwierzęciu, aby uwolnić się od bólu lub są plany ubezpieczenia zdrowotnego dla zwierząt domowych, ale przed zapisaniem się na nie osoba musi dokładnie wiedzieć, co obejmuje plan. Inną techniką przygotowywania się na nagłe wypadki zwierząt domowych jest odłożenie określonej kwoty pieniędzy z każdego okresu wypłaty i umieszczenie ich na osobnym koncie mogą być drodzy przyjaciele i zasługują na najlepsze, co możemy im dać. Ocena, czy możemy sobie pozwolić na opiekę nad zwierzakiem i przygotowanie się na sytuacje kryzysowe finansowe, jeśli wprowadzimy go do naszej rodziny, są ważnymi czynnikami we własności In Loving Memory Niestety mam kilka smutnych wiadomości w tej aktualizacji mojego artykułu. Diagnoza Ryana dotycząca krwiaka spowodowanego tępą siłą była błędna, mimo że została wykonana przez specjalistę. W rzeczywistości miał raka. Cieszę się jednak, że śledziona Ryana została usunięta. Wrócił do zdrowia i miał szczęśliwe trzy miesiące życia. Potem objawy wróciły i odkryliśmy, że ma wiele guzów w jamie u Twojego psa zdiagnozowano naczyniak krwionośny, powinieneś przeprowadzić szczegółową dyskusję ze swoim weterynarzem na temat możliwych metod leczenia i rokowań dla Twojego zwierzaka. Ważne jest, aby dowiedzieć się i zrozumieć w jak największym stopniu o specyficznej kondycji rada dla każdego, kto ma krwiaka lub guza usuniętego od psa i jest poinformowany przez specjalistę, że obrzęk jest łagodny, to rozkoszować się wiadomościami i cieszyć się odnowionym zdrowiem swojego zwierzaka. Sugerowałbym również, aby starali się zapewnić swojemu psu jak najlepsze życie. Jeśli kiedykolwiek będziesz w takiej sytuacji, nie czekaj, aby zabrać swojego psa na ten specjalny spacer, o którym myślałeś, lub pozwól mu doświadczyć przyjemnej aktywności, którą chciałeś spróbować. Tak jak w przypadku psów i ludzi, nigdy nie wiemy, co przyniesie Śledziona u psów i kotów (napisana przez weterynarza) z WebMDPowiększona śledziona u psów z PetMDMasy śledzionowe od ACVS (American College of Veterinary Surgeons)

rak śledziony u psa